უნდა გამოიყენოთ ქლორი თუ წყალმცენარეები?

ქლორიდა წყალმცენარეები ორივე საყოველთაოდ გამოყენებული ქიმიკატებია წყლის დამუშავებაში და თითოეულს განსხვავებული გამოყენება აქვს. ამ ორსა და მათ მოქმედების შესაბამის მექანიზმებს შორის განსხვავებების გაგება გადამწყვეტია წყლის დეზინფექციისა და წყალმცენარეების კონტროლში სწორი არჩევანის გასაკეთებლად. მოდით ჩავუღრმავდეთ დეტალებს, რათა დაგეხმაროთ ინფორმირებული გადაწყვეტილების მიღებაში.

ქლორი ძირითადად გამოიყენება დეზინფექციისთვის და არის პოპულარული არჩევანი წყლის გამწმენდი საშუალებებისთვის მთელ მსოფლიოში. თუმცა, აღსანიშნავია, რომ სანამ ქლორი ჩვეულებრივ ასოცირდება წყლის დეზინფექციასთან, სხვა ნაერთები, როგორიცაა ნატრიუმის დიქლოროიზოციანურატი (SDIC) ან ტრიქლოროიზოციანური მჟავა (TCCA) რეალურად უფრო ხშირად გამოიყენება ამ მიზნით. ქლორის სხვადასხვა ფორმა თავს ესხმის და კლავს წყალში არსებულ მავნე მიკროორგანიზმებს, როგორიცაა ბაქტერიები და ვირუსები.

ქლორზე დაფუძნებული სადეზინფექციო საშუალებების მოქმედების მექანიზმი მოიცავს აქტიური ქლორის ნივთიერებების წარმოქმნას, როგორიცაა ჰიპოქლორის მჟავა (HOCl) და ჰიპოქლორიტის იონი (OCl-). ეს აქტიური ნივთიერებები მიმაგრებულია და ჟანგავს მიკრობული უჯრედებს, ეფექტურად ანეიტრალებს მათ და უვნებელ ხდის მათ. თუმცა, ქლორი ასევე აყალიბებს ქიმიურად შეკრულ ქლორის ნივთიერებებს (ე.წ. კომბინირებულ ქლორს), როგორიცაა ქლორამინები. როდესაც აუზში ძალიან ბევრი კომბინირებული ქლორია, ეს არა მხოლოდ ამცირებს აუზის დეზინფექციის უნარს, არამედ დახურულ აუზებს ქლორის გამაღიზიანებელ სუნს აძლევს, რაც სახიფათოა აუზის მომხმარებლების რესპირატორული ჯანმრთელობისთვის.

მეორეს მხრივ, წყალმცენარეები სპეციალურად შექმნილია წყალმცენარეების ზრდის შესაჩერებლად წყალში. წყალმცენარეები არის წყლის მცენარეები ან ბაქტერიები, რომლებსაც შეუძლიათ სწრაფად გამრავლდნენ უძრავ ან ნელა მოძრავ წყალში, რის შედეგადაც წარმოიქმნება უსიამოვნო მწვანე ყვავილობა და პოტენციურად აუარესებს წყლის ხარისხს. წყალმცენარეები მოქმედებენ წყალმცენარეების უჯრედების ზრდის ინჰიბირებით ან მთლიანად კლავენ მათ.

წყალმცენარეების მოქმედების მექანიზმი შეიძლება განსხვავდებოდეს მათი აქტიური ინგრედიენტის მიხედვით. ზოგიერთი წყალმცენარეები მუშაობენ წყალმცენარეების უჯრედების მიერ აუცილებელი საკვები ნივთიერებების შეწოვის თავიდან ასაცილებლად, ზოგი კი შეიძლება გაანადგუროს უჯრედის სტრუქტურა ან ჩაერიოს ფოტოსინთეზში, პროცესი, რომლის დროსაც წყალმცენარეების უჯრედები მზის შუქს ენერგიად გარდაქმნიან.

მნიშვნელოვანია აღინიშნოს, რომ მიუხედავად იმისა, რომ წყალმცენარეები შეიძლება ეფექტური იყოს წყალმცენარეების ზრდის კონტროლში, ისინი არ ითვალისწინებენ წყალმცენარეების აყვავების გამომწვევ მიზეზებს, როგორიცაა საკვები ნივთიერებების გადატვირთვა ან ცუდი წყლის მიმოქცევა. აქედან გამომდინარე, მნიშვნელოვანია ამ საკითხების მოგვარება წყალმცენარეების კონტროლის მცდელობებთან ერთად. გარდა ამისა, წყალმცენარეებს დიდი დრო სჭირდება, ჩვეულებრივ, რამდენიმე დღე. თუ უკვე აშკარაა წყალმცენარეების ზრდა, უფრო სწრაფია მათი აღმოსაფხვრელად ქლორის შოკის გამოყენება.

წყალმცენარეების გამოყენების შემდეგ მკვდარი წყალმცენარეები უნდა მოიხსნას წყლის სვეტიდან. მკვდარი წყალმცენარეები იშლება და გამოყოფს საკვებ ნივთიერებებს, რაც ხელს უწყობს წყალმცენარეების შემდგომ ზრდას, ქმნის მანკიერ ციკლს. აქედან გამომდინარე, მნიშვნელოვანია მკვდარი წყალმცენარეების დროული მოცილება, ფიზიკური მოცილებით ან შესაბამისი ქიმიკატების გამოყენებით, რომლებიც ხელს უწყობენ დაშლას.

დასასრულს, ქლორი და მისი წარმოებულები შესანიშნავია წყლის დეზინფექციისთვის და მავნე მიკროორგანიზმების მოსაკლავად, ხოლო წყალმცენარეები სპეციალურად შექმნილია წყალმცენარეების ზრდის გასაკონტროლებლად. საუკეთესო შედეგების მიღწევა შესაძლებელია ორივეს ერთად გამოყენებით, ვიდრე ერთ პროდუქტზე იმედების დაყრდნობით. მოქმედების მექანიზმის გაგება და თითოეული პროდუქტის გამოყენების ცოდნა არის გასაღები წყლის ოპტიმალური ხარისხის მისაღწევად. მნიშვნელოვანია მკვდარი წყალმცენარეების დროულად მოცილება, ფიზიკური მოცილების ან შესაბამისი ქიმიკატების გამოყენებით, რომლებიც ხელს უწყობენ მათ დაშლას.